 |
| งาน(พิเศษ) |
น้ำมีเหลือครึ่งแก้ว ไม่ใช่พร่องไปครึ่งแก้ว. เมื่อเราคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เราอยากได้ ส่วนสำคัญก็คือการรู้ว่า เรายังไม่ได้มา นี่อาจกลายเป็นความรู้สึกแง่ลบที่ปั่นป่วน นำเราสู่เส้นทางความสงสารตัวเอง รู้สึกเฉื่อยชา และจมอยู่กับความเศร้าในที่สุด อย่าได้เดินไปทางนั้น! คิดถึงสิ่งที่คุณ “มี” อยู่ สิ่งที่คุณรู้สึกขอบคุณ ต่อเมื่อคุณคิดแบบนี้คุณจะทำให้สิ่งที่คุณมีอยู่นั้นดียิ่งขึ้นเขียนรายการสิบอย่างที่คุณมีและรู้สึกขอบคุณสิ่งเหล่านั้น อ่านรายการพวกนี้ทุกวัน (และใส่อันใหม่เข้าไปเวลาที่คุณคิดออกเพิ่ม) การโฟกัสกับสิ่งที่คุณทำ สร้าง และเป็นอยู่ นั้นจะสร้างความมั่นใจในตัวคุณ เมื่อคุณมีทัศนคติที่ว่า “ได้สิ ฉันทำได้!” (ย้อนกลับไปมองความสำเร็จในอดีตของคุณพิสูจน์ได้ว่าคุณก็ทำได้!) นี่จะทำให้เป้าหมายดูสำเร็จได้ง่ายดายขึ้นกว่าเดิมนิยามเป้าหมายและแผนการของคุณที่ทำให้คุณบรรลุเป้าหมาย. นี่ถึงเวลาที่เราให้คุณคิดในแง่บวก คุณต้องรู้ว่าคุณกำลังเริ่มมองโลกในแง่บวก
แทนที่จะคิดว่า “ฉันไม่อยากเป็นคนเร่ร่อน และใช้ชีวิตอยู่อย่างยาจก” ให้คุณคิดว่า “ฉันอยากจะมีความมั่นคงทางการเงิน” ยอดเยี่ยมเลย ทีนี้ คุณจะวางแผนให้บรรลุเป้าหมายอย่างไรล่ะ?ก่อนอื่น ลองดูตัวอย่างนี้ สมมติคุณเขียนแผนรายรับขึ้นมา คุณอาจต้องวางแผนเรื่องงบประมาณ คุณอาจต้องกลับไปเรียนต่อ หรือขยายธุรกิจของคุณ คุณมีขั้นตอนที่ชัดเจนไปยังเป้าหมาย แต่ไม่ว่าคุณกำลังเผชิญหน้ากับอะไรก็ตาม ไม่ว่าเป้าหมายของคุณคือลดน้ำหนัก เรียนดีที่โรงเรียน หรือแค่ทำตามความฝัน คุณจำเป็นต้องคิดให้ออกว่าคุณต้องการอะไรและคุณวางแผนจะทำสิ่งเหล่านั้นด้วยวิธีไหน ถ้าคุณต้องการสิ่งนั้นจริง คุณจะคิดออกได้ไม่ยาก เลิกคิดจากความกลัว.
พวกเรารู้สึกผิดเวลาคิดในแง่ลบแทนที่เราจะคิดเพื่อยืนยัน เรายุ่งกับการ “ไม่” ต้องการบางอย่าง นั่นเป็นเรื่องธรรมดา แต่จะไม่มีการลงมือทำถ้าเรายัง “ไม่” ต้องการสิ่งเหล่านั้น คุณไม่สามารถตัดสินใจทำบางอย่างเป็นเพราะคุณ “ไม่” อยากทำอีกอย่าง นั่นไม่ใช่วิถีที่ควรจะเป็น การคิดแบบนั้นก็แค่ทำให้คุณอยู่บนโซฟาและไม่ลงมือทำอะไรเลย ความกลัวเป็นอันตรายด้วยเหตุผลสองข้อ 1) ความกลัวจะทำให้คุณไม่มีแรงบันดาลใจ เป้าหมายในแง่ลบไม่ใช่สิ่งที่คุณจะลงมือทำให้สำเร็จ ยิ่งไปกว่านั้น 2) เป้าหมายลบจะดูดพลังงานจากคุณ มันแย่นะที่ต้องอยู่บนความหวาดกลัว เพราะนั่นจะทำให้คุณอยู่ในภาวะสับสนงงงวย คุณจะไม่มีวันได้แรงบันดาลใจ ไม่มีทางเป็นอย่างอื่นได้เลย
ปราโมทย์ โชติช่วง ณ ราชบุรี
ยังไม่มีงานเข้าเลย เมื่อไรหนอ รึว่าตัวเรานั้นไร้ซึ่งคุณภาพซะแล้ว
ตอบลบ