สุดสายตา

สุดสายตา

        ทางเดิน บางคนสามารถเลือกเดินได้ แต่สำหรับใครหลายๆคนนั้นไม่อาจเลือกหรือกำหนดได้เลย จำใจเดินด้วยความลำบาก ก้มหน้าเดินไปแม้ว่าจะไม่รู้จุดหมายปลายทางบ้างเลยก็ตาม แต่จำใจที่ต้องเดิน เดินไป เดินต่อไป เดินไปให้ไกล เดินไปให้สุดเส้นทาง แม้ว่าจะไม่พบแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์บ้างเลยก็ตามที
       ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน น่าจะนำมาปรับใช้ได้อย่างเหมาะสม กับการดำเนินชีวิตในปัจจุบัน หนทางที่เดินมาอันแสนยาวไกล ทำให้เรี่ยวแรงลดน้อยถอยลง แม้ว่าเรี่ยวแรงและกำลังวังชาของเราจะไม่เหมือนแต่ก่อน แต่ประสบการณ์ของเรานั้นมีสะสมมากพอสมควร
      ความพยายามอีก พยายามก้าวไปอีก ไปให้ถึงจุดหมายปลายทาง จุดหมายแห่งความสำเร็จ ที่ยังอยู่อีกไม่ไกล หรือใกล้ ซึ่งเรานั้นไม่อาจล่วงรู้ได้ บางสิ่งบางอย่างที่เราสามารถทำได้ ต้องทำให้สำเร็จ อย่ารอคอย ทำให้เต็มพลังในความสามารถที่มีอยู่  ความสำเร็จต้องอยู่แค่เอื้อมแน่นอน

นายปราโมทย์ โชติช่วง ณ ราชบุรี