อยู่อย่างนี้แหละ

อยู่อย่างนี้แหละ

              

            ความเป็นอยู่ของคน ที่ต้องการความสุขสบาย ปลอดภัย สะดวกกาย สบายใจ ที่คนเรานั้นต้องการอย่างแท้จริง บ้านที่อยู่อาศัยที่คนเราต้องการมากที่สุด ที่ที่เรานั้นได้พักผ่อน What is the meaning of "home"  ?   บ้านหมายถึงตัววัตถุ อสังหาริมทรัพย์อันตั้งอยู่บนพื้นดิน  ที่ทุกคนไฝ่ฝันหาที่จะได้มันมาอย่างน้อย ก็สักหนึ่งครั้งในชีวิตหนึ่ง   อาจมีเฟอร์นิเจอร์ตกแต่งตามแต่รสนิยมของแต่ละคน  หรือ ....บ้านคือพื้นที่ของการใช้ชีวิตร่วมกันของสิ่งอันเกี่ยวข้อง  อาจจะเป็น พ่อ แม่  ลูก  หลาน  สมมี ภรรยา  สัตว์เลี้ยง  ต้นไม้  นก แมลง  กบเขียด  แสงแดด  สายลม  ฯลฯ

        บ้านมันมีชีวิตของมันเอง  อันขึ้นอยู่กับชีวิตทั้งหลายที่เกี่ยวข้องกันอยู่ในบ้านหลังนั้น   บ้านที่ไม่มีคนอยู่เลยเราเรียกกันว่า "บ้านร้าง"  ซึ่งนั่นคือบ้านที่ดูเหมือนบ้านที่ไม่มีชีวิตชีวา พื้นที่ชีวิตสำหรับบ้านแต่ละหลัง  ก็ขึ้นอยู่กับผู้ที่ใช้ชีวิตอยู่ในบ้านนั้นๆ บ้างคนใช้บ้านเพียงแค่เอาไว้นอน  เช้าก็ออกจากบ้านไป   กลับเข้าบ้านมาก็มืดค่ำทุกวัน กลับมาถึงบ้านก็อาบน้ำนอน  เช้าก็แต่งตัวไปทำงานอีก พอตกค่ำก็กลับมานอน  อย่างเดียว  พื้นที่ชีวิตของคนชนิดนี้ก็คงน้อยกว่าคนที่ชอบทำกับข้าวกินที่บ้าน คนที่ชอบกลับบ้านมาปลูกต้นไม้ตอนเย็นๆหรือตอนวันหยุด      คนที่มักจะพาสุนัขออกไปเดินเล่นที่สวนหลังบ้านทุกเช้าทุกเย็น   หรือคนที่เล่นกับลูกหลานที่สวนหลังบ้านทุกวัน    

      บ้านสำหรับความเห็นส่วนตัว(เฉพาะ)ของผมจึงมีความหมายถึงที่ที่เรามีพึ้รที่ชีวิตส่วนตัวตามบุคคลิกความชอบของแต่ละคน   แต่ละครอบครัว    โดยอาศัยแค่ตัวบ้านและองค์ประกอบต่างๆของบ้านเป็นเพียงแค่อุปกรณ์อำนวยความสะดวก หรือ EXCUTIONให้เราได้เกาะเกี่ยวไปเท่านั้น     ไม่ใช่สาระสำคัญที่สุดของชีวิตและความสัมพันธ์ของคนในบ้าน    เพราะแม้เฟอร์นิเจอร์จะถูกขนออกไป    ผ้าปูที่นอนจะเก่าจนขาด    ครัวจะเลอะเทอะลงไปบ้าง   แต่ไม่ใช่สิ่งสำคัญเท่ากับชีวิตที่อาศัยอยู่ยังมีความสุข  ความสัมพันธ์ยังงดงามทุกชีวิตในบ้านเข้าใจกัน   และร่วมรับรู้หนาวร้อนทุกข์สุขของกันและกัน

       สำหรับผม...บ้านที่งดงามไม่จำเป็นต้องราคา สามสิบล้าน  ต้องเป็นคฤหาสน์หรูสิบห้องนอน หกห้องน้ำ  บนเน้ือที่ห้าไร่    แต่บ้านที่งดงามคือบ้านที่เจ้าของได้ใช้พื้นที่ชีวิตในบ้านได้เต็มศักยภาพของมัน    คือที่เดียวที่ปลอด ภัยที่สุดในโลกใบนี้ยามเมื่อภัยมาและหัวใจกำลังอาจเต็มไปด้วยความทุกข์     คือที่ที่เราจะนึกถึงเป็นที่แรกไม่ว่าเรากำลังมีความสุขที่สุดหรือกำลังทุกข์แทบหัวใจแหลกสลาย   คือเบาะที่จะรองรับเราได้เสมอไม่ว่าเราจะต้องถูกมนุาย์คนไหนในโลกใบนี้ถีบเราตกลงมาจากที่สูงไม่ว่ามากน้อยแค่ไหน    และคือที่หลบภัยกลับมาเลียแผลเมื่อออกไปโดนสัตว์ร้ายชบกัดมาจากโลกภายนอก

       ถ้าเราสามารถทำให้บ้านของเราทำหน้าที่ของมันได้เต็มกำลังไม่ว่าบ้านหลังนั้น จะเล็กเท่ารูหนู  หรือจะใหญ่โตมโหฬารดังวัง บ้านก็จะมีความหมายเท่าเทียมกันโดยไม่ต้องเอาขนาดหรือวัตถุมาวัดค่าใดๆทั้งสิ้น   เราควรกลับมาเห็นค่าความสำคัญของคำว่าบ้านกันได้หรือยังล่ะครับ