เดินตาม

เดินตาม

 

   เดินตาม.....เดินด้วยความระมัดระวัง ก้าวย่างด้วยความรัดกุม เพราะว่าหนทางที่ก้าวเดินนั้นไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป  อุปสรรคมากมายระหว่างทางที่ก้าวเดิน   การก้าวเดินมาแล้วไม่อาจเดินย้อนกลับได้ ต้องก้าวไปให้สุดสุดหนทางที่ก้าวเดินมา ล้มแล้วลุกขึ้นยืนแล้วก้าวเดินต่อไป และก้าวเดินอย่างระมัดระวังยิ่งกว่าเดิมอีก

   พยายามอีก พยายามอีก พยายามต่อไป คือสิ่งที่อยู่ในหัวสมองมาตลอด การเดินทางที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาหลายฤดูกาล สอนให้เราแข็งแกร่งมากขึ้น ขวากหนามที่ทิ่มตำมาตลอดระยะทาง มีบาดแผลเป็นสิ่งคอยเตือนใจให้รู้ว่า การก้าวพลาดเพลี่ยงพล้ำแล้วโดนยับเยิน การก้าวเดินควรต้องใช้ความระมัดระวังให้มากยิ่งขึ้น

                        

 ปราโมทย์ โชติช่วง ณ ราชบุรี