ถนนหนทาง

ถนนหนทาง

       ทางเดินที่ทุลัก ทุเล ทางเดินที่ราบรื่น ทางเดินที่ต้องการความสำเร็จ ทุกเส้นทางที่มีไว้ให้เราเดินนั้น ล้วนเป็นเส้นทางที่กำหนดให้เดิน เพราะว่าเรานั้นไม่สามารถกำหนดเส้นทางเดินเองได้  ทางที่เดินนั้น เป็นเส้นทางที่ต้องใช้เดินในทุกๆวัน ซึ่งแล้วแต่ว่าวันไหน ที่ท้องฟ้าโปร่ง วันไหนท้องฟ้าปิด เส้นทางที่เดินนั้นไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป  หนทางที่เดินนั้นมีอุปสรรคขวากหนาม  บางแห่งหนนั้น แทบไม่น่าเชื่อว่านี้เหรอ นี้น่ะเป็นเส้นทางที่ใช้เป็นทางสัญจร บนโลกนี้ยังมีหนทางที่เดินแบบนี้ด้วยเหรอเนี้ย ช่างเป็นเวร เป็นกรรมแท้จริงบนโลกใบนี้ ถ้าไม่ได้สัมผัสด้วยตา หรือได้เดินเหยียบย่ำมาจริงๆ
     หนทาง ทุกแห่งหน ล้วนแต่พบ ล้วนแต่เจอ สิ่งที่เป็นด่านทดลองใจ กว่าจะก้าวข้าม ก้าวผ่านมาได้นั้น สุดแสนทุลัก ทุเลสิ้นดี ในบางครั้งถึงขั้นเลือดตก ยางออก ก็มี มีบาดแผล แผลเป็นที่เป็นความทรงจำไว้คอยย้ำเตือนให้เห็น ให้เตือนสติ เพื่อให้รู้ว่าเส้นทางที่เดินผ่านมานั้น ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ หรือ ปูด้วยพรมแดงเสมอไป ทุกหนทางต้องฝ่าฟันด้วยกันทั้งสิ้น ขึ้นอยู่ที่ว่าใครจะมีความอดทนมากน้อยแค่ไหน ใครอ่อนแอก็แพ้ไป เห็นมามากมายแล้ว สำหรับคนที่ไม่อดทน หรือมีใจที่ไม่เข้มแข็งพอ หรือมีความพร้อมในการก้าวเดินต่อไป
    ถนนหนทาง ในบางแห่งนั้น แทบมองไม่ออกเลยว่านี้นะ คือถนนหนทางที่ใช้สัญจร แทบไม่มีความเป็นถนนบ้างเลย แทบไม่เชื่อสายตาตัวเองว่านี้หรือคือถนนหนทางที่ทำให้คนใช้สัญจรไปมา หรือว่ามีให้แล้ว ก็แล้วแต่ ตามยถากรรม สนใจไปก็เท่านั้นอย่างนั้นหรือไม่ บนโลกนี้มีพื้นที่เฉพาะคนที่เข้มแข็งและมีความอดทนสูงเท่านั้นใช่หรือไม่หรือว่ามีที่สำหรับยืนแต่ผู้ที่มีต้นทุนชีวิตพร้อมเท่านั้นหรือ