มองให้เห็นอดีต

มองให้เห็นอดีต

      อดีตที่ดีนั้น เราต้องบันทึกไว้เพื่อเป็นความทรงจำของเรา เพราะว่าในสิ่งใดๆก็ตามล้วนไม่จริงแท้แน่นอนทั้งสิ้น ความทรงจำนั้นควรจดและจำในสิ่งที่ดีๆมีสาระสำคัญถูกต้อง แต่เมื่อไรก็ตามในสิ่งที่เป็นการกระทำที่ไม่ถูกต้องนั้น อาจเป็นการกระทำที่ขาดการยับยั้งชั่งใจ ย่อมทำให้สิ่งนั้นไม่สมควรแก่การจดจำแทบทั้งสิ้น

      อดีตแห่งความทรงจำ สิ่งที่ต้องการจดจำ คือการกระทำซึ่งนำมาแห่งความสำเร็จ และเป็นสิ่งที่น่าภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่ง ความทรงจำดีๆการกระทำดีๆ เป็นสิ่งที่ทำแล้วเป็นที่ประทับใจได้ประโยชน์เป็นอย่างมาก อยู่ที่เราเลือกว่าจะจำหรือว่าจะลืม ต้องไตร่ตรองให้ละเอียดถี่ถ้วน

     อดีตที่ดี ควรนำมาเป็นสิ่งเตือนใจให้เข้มแข็ง สิ่งที่ไม่ดีก็ไม่ต้องนำมาจดจำให้เปลืองสมองเปล่าๆ ให้จดจำและกระทำในสิ่งที่ดีๆต่อไป ทำในสิ่งที่สมควรกระทำ อย่ากระทำตามใจใคร มีจุดยืนที่เป็นตัวของตัวเอง เชื่อมั่นในสิ่งที่ทำย้ำเตือนความทรงจำที่ผ่านมาเป็นสิ่งเตือนใจ

    อดีตคือความทรงจำที่ดีของทุกคน เป็นสิ่งเตือนใจ และเป็นแง่คิดที่ดีในการส่งเสริมให้เราน้ันมีความแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น เป็นภูมิคุ้มกันให้กับคนที่มีประสบการณ์ในการทำงานมาเป็นอย่างดี  การมีอดีตที่ประทับใจย่อมนำไปสู่ความคิด การกระทำที่ยิ่งใหญ่ได้ต่อไปอย่างดีที่สุด
    อดีตของเรา การที่ได้ผ่านการทำงานมาหลายงาน หลายหน้าที่ หลายแห่ง ทำให้เรามีความรู้ในหน้าที่การงาน นิสัยใจคอของคนที่หลากหลาย  การที่จะก้าวผ่านมาได้นั้น ความอดทน อดกลั้นต้องมีในจิตใจ ความเชื่อมั่นในการที่จะต้องทำให้ประสบความสำเร็จอย่างแท้จริง
     การมีอดีตที่ประทับใจ สมควรนำมาเป็นสิ่งที่เตือนสติได้ นำมาเป็นแง่คิดในการดำเนินชีวิต เพื่อป้องกันข้อผิดพลาดในการทำงาน ในการศึกษาเรียนรู้ สิ่งใดควรหรือไม่ควรกระทำ ย่อมทำได้ คิดได้ เตือนสติให้รู้ ให้คิด ประสบการณ์ชีวิต เป็นแง่คิดอย่างแท้จริง

                                                                ปราโมทย์ โชติช่วง ณ ราชบุรี