วันศุกร์ที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2559

สะสมไปเรื่อยๆ

สะสมไปเรื่อยๆ
        เก็บที่ละเล็กทีละน้อย สะสมไปเรื่อยๆตามประสาคนที่ชอบสะสม เวลาเอ่ยถึงการเก็บสะสม ไม่ว่าจะเป็นการสะสมของที่ระลึก หรือของมีค่า เรามักนึกถึงการเก็บสะสมภาพวาด ตุ๊กตา เครื่องลายคราม เครื่องแก้ว ของเล่น อัญมณี ธนบัตร แสตมป์ หรือพระพุทธรูป ฯลฯ สำหรับคนที่ชอบเก็บสะสม เขาก็มักพบว่า เมื่อเวลาผ่านไปนานๆ ปริมาณของที่ตนสะสมก็ยิ่งเพิ่มมาก จนต้องมีตู้เก็บหรือสถานที่เก็บ เพื่อให้เพื่อนฝูงเห็นความมุ่งมั่นและความมีฐานะของตน ซึ่งอาจทำให้คนดูรู้สึกชื่นชม หรือตื่นเต้นในความมี "รสนิยม" ของตนก็ได้
      ในกรณีสงครามสมัยโบราณที่มีการสู้รบกัน เมื่อสงครามสงบกษัตริย์ฝ่ายพิชิตจะขนสมบัติของฝ่ายปราชัยไปเก็บสะสม ดังที่ Napoleon ทรงกระทำ เมื่อพระองค์ทรงยึดครองอิตาลีได้ในปี 2339 จึงทรงขนโบราณวัตถุหลายชิ้นไปปารีส เพื่อทำให้ปารีสเป็นศูนย์กลางอารยธรรมของโลก ส่วนฟาโรห์ Ptolemy แห่งอียิปต์ เมื่อต้องการจะแสดงความเป็นอารยะของชาติ ได้ทรงโปรดให้สร้างห้องสมุดที่ใหญ่ที่สุดในโลกขึ้นที่เมือง Alexandria เพราะห้องสมุดนี้เก็บสะสมหนังสือ ตำราและเอกสารมากมาย ชนเผ่า Aztec ที่เมือง Tenochitlan ก็ชอบเก็บสะสมกะโหลกศีรษะคน โดยนำกะโหลกของเหยื่อมาวางเรียงกันอย่างเป็นระเบียบในห้อง เพื่อแสดงความศักดิ์สิทธิ์ของสถานที่นั้น ชาวเขมรแดงก็ชอบเรียงรายกะโหลกของศัตรูที่ตนสังหาร เพื่อให้คนที่เห็นรู้สึกขยาดหวาดกลัวนายพรานสมัครเล่นบางคนที่ชอบล่าสัตว์ ก็มักนำศีรษะสัตว์ที่ตนล่าได้มาวางแสดงในห้องรับแขก เพื่อแสดงความสามารถในการยิงปืนของตนเอง เป็นต้น
        นักจิตวิทยาได้ให้ความสนใจเรื่องนิสัยการเก็บสะสมของคนมานานพอสมควรแล้ว โดยได้ตั้งคำถามเช่นว่า เหตุใดคนเราจึงชอบเก็บสะสมและการเก็บสะสมมีผลดีหรือผลร้ายอย่างไรบ้าง และในกรณีที่ความต้องการอยากมีสิ่งนั้น สิ่งนี้มากจนเกินความพอดี ความรู้สึกเช่นนี้อาจผลักดันให้คนกระทำโจรกรรมทรัพย์สมบัตินั้นๆ มาครอบครอง หรือในกรณีของคนที่เก็บสะสมสิ่งของน่ากลัว เช่น กะโหลกศีรษะ ฯลฯ ซึ่งถึงแม้จะวางเรียงเป็นระเบียบเรียบร้อย แต่ก็มีความน่ากลัว และน่าคิดในแง่ลบในขณะเดียวกันด้วย เหล่านี้คือประเด็นที่นักจิตวิทยาสนใจใคร่ศึกษา     
        ตามปกติถ้าคนที่เก็บสะสมของเป็นคุณระเบียบที่เก็บของทุกชนิดอย่างมีระบบ และวางสิ่งต่างๆ อย่างเป็นระเบียบ ปัญหาก็ไม่น่าจะมี แต่นักจิตวิทยาได้พบว่า โลกนี้มีคนบางคนที่ชอบเก็บสะสมของทุกชนิด ไม่ว่าของชิ้นนั้นจะแพงหรือถูก ไม่ว่าจะเก่าหรือใหม่ ไม่ว่าจะมีประโยชน์หรือไม่มีคือเก็บสะสมทั้งนั้น โดยนำมาวางกองในห้องนอนหรือห้องส่วนตัวอย่างไม่เป็นระเบียบ และกองเป็นพะเนินจนห้องเก็บแทบไม่มีพื้นที่จะเดินเลย เพราะห้องเต็มไปด้วยเศษกระดาษ หนังสือพิมพ์เก่าๆ จาน ชาม ของเล่นตั้งแต่สมัยเจ้าของห้องยังเป็นเด็ก ไม้เทนนิสเก่า จดหมายเก่า รองเท้าเก่า วิทยุที่เสียแล้ว กระเป๋าถือ ตุ๊กตา ปากกา ดินสอ แปรงสีฟัน ฯลฯ จนบริเวณเดียวในห้องที่พอนั่งได้คือ เตียงของเจ้าของห้องเท่านั้น
              ปราโมทย์ โชติช่วง ณ ราชบุรี

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น