ชีวิตนี้น้อยนัก

ชีวิตนี้น้อยนัก

     ชีวิตนั้นเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะมีชีวิตที่ดีได้ ทั้งชีวิตเกิดมานั้นต้นทุนชีวิตนั้นไม่มีเหมือนคนอื่นๆเขาบ้างเลย มีแต่ความอดอยากเท่านั้น ที่เราต้องพบเจอเหมือนเป็นมิตรแท้ที่อยู่กับเรานั้นตลอดมา ความสะดวก ความสบายนั้นเป็นอย่างไร ความสุขนั้นเป็นอย่างไร ความสำเร็จนั้นเป็นเช่นไร

    เด็กบ้านนอก การศึกษาที่เป็นต้นทุนแค่ประถม ย่อมตกเป็นเหยื่อในสังคมที่ต้องการเอารัดเอาเปรียบอย่างแน่นอน สังคมเมืองนั้นเป็นอย่างนี้จริงๆ การช่วยเหลือให้การพักพิง แทบหาไม่เจอในสังคมอย่างสิ้นเชิง มีแต่จ้องจะเอาเปรียบทุกกระเบียดนิ้ว อ่อนแอ ย่อมตกเป็นเหยื่ออย่างแน่นอน

     ชีวิตที่ต้องดิ้นรนมาโดยตลอด เพื่อหาความสำเร็จ ต้องการความรู้ที่แท้จริง เพื่อช่วยเหลือผู้ที่อ่อนแอกว่าไม่ให้โดนรังแกเหมือนอย่างเรา พร้อมให้ความช่วยเหลือในสิ่งที่เรานั้นช่วยได้อย่างแท้จริง เพราะว่าตัวเรานั้นโดนรังแกมาโดยตลอด แทบแหลกสลายหายไปจากโลกนี้เลยทีเดียว

     ความเข้มแข็งทำให้เรามีกำลังใจในการก้าวไปข้างหน้าอย่างเด็ดเดี่ยว ไม่ย่อท้อต่อสิ่งใดๆทั้งสิ้น  เราพร้อมแล้วในการต่อสู้กับทุกสิ่งทุกอย่าง เราไม่หวั่นไหวต่อสิ่งใดๆทั้งสิ้นอีกต่อไป ในเมื่อเรามีองค์ความรู้ที่พร้อมสรรพแล้ว จะไปกลัวทำไม ใครให้้เกียรติเรา เราสรรเสริญ ใครดูหมิ่นเรา ต้องได้รับการตอบแทนอย่างสาสมอย่างแน่นอน

    เราต้องแกร่งมากยิ่งขึ้น เพิ่มขึ้นอีก ใครที่เคยดูหมิ่นเรา ต้องเจอ ใครที่ให้กำลังใจเรานั้นเราชื่นชมและคบต่อไป ไม่ใส่ใจกับคนที่เห็นแก่ตัวอีกต่อไป  ใครมาตอแยต้องได้รับการตอกกลับอย่างสาสมที่สุด การก้าวมาถึงตรงจุดนี้ได้เพราะว่าเรานั้นกระเสือก กระสนมาโดยตลอด ไม่มีใครมาสนับสนุนแม้แต่คนเดียว

    ยืนหยัดด้วยตนเองมาโดยตลอด ในเมื่อมีต้นทุนชีวิตน้อยนิด แต่ไม่คิดย่อท้อแม้แต่น้อย ยังยืนหยัดสู้ด้วยใจขาดดิ้น ในเมื่อยังมีลมหายใจจะกลัวไปทำไมกับอุปสรรคที่มีเข้ามา มีปัญหาก็ต้องมีปัญญาแก้ไขได้เสมอ ตั้งสติ มีสติตลอดเวลา สู้และพร้อมเผชิญในทุกๆปัญหาทุกอย่างมีทางออกเสมอ ก้าวไปข้างหน้าอย่าหวั่นไหวหรือเกรงกลัวสิ่งใดไม่มีสิ่งใดที่ยากเกินความสามารถของเราไปได้