วันพุธที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2560

ระเบียงบ้านของฉัน

ระเบียงบ้านของฉัน
          บ้านเราแสนสุขใจ อยู่ที่ไหนก็ไม่สุขใจเท่าบ้านเรา มาถึงบ้านแล้วนั้น เหมือนร่างกายทุกส่วนได้พักผ่อน อย่างเป็นจริงเป็นจัง ถึงบ้านแล้วต้องเดินมายังที่่ที่เรานั้นต้องมานั่งพักผ่อนทุกๆครั้ง การได้มานั่งตรงจุดนี้แล้วนั้น รู้สึกได้ถึงการผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูกจริงๆ ริมระเบียงบ้านของเรานั้นในช่วงย็นๆนั้นมีแสงแดดอ่อนๆส่องมายังระเบียงบ้าน ลมโชยมาสัมผัสได้ถึงความเย็นสบาย กลิ่นไอ ของท้องทุ่งนา  ธรรมชาติและบรรยากาศแบบนี้นั้นหาสัมผัสได้ยากแล้วในปัจจุบัน
        ณ ที่แห่งนี้ เป็นสถานที่เราให้ความสำคัญที่สุด หากเป็นไปได้แล้ว เราจะอยู่ตรงนี้ให้นานที่สุดเท่าที่มีเวลา ชีวิตนี้ไม่ขออะไรมาก ขอเพียงเท่านี้ก็พอใจและพอเพียงแล้ว




วันจันทร์ที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560

ศึกษาและสะสม

ธนบัตร
              การศึกษาและสะสมธนบัตรนั้น ควรต้องมีความรู้ มีข้อมูล ในสิ่งที่ต้องการรู้อย่างละเอียดและรู้จริง มีความเข้าใจธนบัตรในแต่ละชนิดอย่างรู้แจ้งเห็นจริง หมั่นศึกษาหาข้อมูลที่อัพเดท ในภาวะการณ์ปัจจุบันให้มากที่สุด ออกเดินตลาดที่มีการวางขายบ้าง เพื่อสำรวจการตลาด และดูขั้นตอนในการเคลื่อนไหวว่ามีการปรับเปลี่ยนรูปแบบของการขายแลกเปลี่ยนกันแบบไหน อย่างไร??? การระบาดของปลอมที่มีการปลอม ฝีมือเทพที่สุดแสนแนบเนียนที่สุดการได้ลงสนามอย่างแท้จริงจะได้ติดตามข่าวสาร ข้อมูลใหม่ ทันเหตุการณ์ เพราะว่าปัจจุบันกระแสในการทำที่ฝีมือขั้นเทพจริงๆ เนียนสุดๆ
              ธนบัตรทุกๆใบนั้นมีมูลค่าทางจิตใจ ผู้ใดที่มีไว้ในครอบครองนั้นมีความรู้สึกหวงแหนเป็นที่สุด เพราะว่าการจะได้มานั้นในแต่ละใบแต่ละฉบับนั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย ต้องดูอย่างละเอียดถี่ถ้วน เพราะว่าไม่อยากพลาด

ใช่ครับ

ใช่ครับ


ชอบมาก ใฝ่ฝันจริงๆครับ เมื่อไหร่

วันจันทร์ที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560

สวนผึ้ง

สวนผึ้ง


    
        ป่าแห่งนี้ ป่าที่เต็มไปด้วยต้นไม้ใหญ่ น้อย และพืชนานาพันธ์ที่หลากหลายชนิด ป่าแห่งนี้ยังอุดมไปด้วยแร่ต่างๆที่มีอย่างมากมายมหาศาล ทำให้เกิดธุรกิจเหมืองแร่ขึ้นมากมายหลายแห่ง ในช่วงที่เปิดใหม่นั้น ต่างร่ำรวยเป็นเศรษฐีใหม่กันหลายราย หลังจากมีการยกเลิกสัมปทานลง และปิดตัวลง เหมืองต่างๆนั้นกลายเป็นเหมืองร้าง หลายๆ ที่ได้ปรับเปลี่ยนไปสู่แหล่งท่องเที่ยวบ้าง แต่ยังมีอีกหลายๆที่ ที่ปล่อยให้รกร้าง สมัยก่อนนั้น เรายังมีอาชีพตัดไม้ไผ่ ไม้ไผ่นวล ไม้รวกค้างถั่ว ไม้ค้างองุ่น อื่นๆ ทำให้ได้มีโอกาสเข้าไปสัมผัสป่าสวนผึ้ง ตั้งแต่ตะโกล่าง เรื่อยไปถึงเทือกเขาตะนาวศรี มองเห็นฝั่งพม่ารำไร เห็นชนชาวกระเหรี่ยงที่ใช้ชีวิตปลูกข้าว ข้าวโพด อื่นๆ
         ป่าสวนผึ้งแห่งนี้นั้น ได้ให้ชีวิต สิ่งที่ดีๆอีกมากมาย จากการที่ได้เข้าไปทำงาน มีอาชีพทำในแต่ละวัน แม้ว่าในแต่ละวันนั้นจะต้องเดินทางไกล ถนนหนทาง ที่ขรุขระ ข้ามห้วย ข้ามลำธาร ลงเดินบ้างก็ตาม กว่าจะถึงป่าก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยง  กว่าจะขึ้นไปถึงยอดเขาจุดหมายที่ตัดไม้ กว่าจะเจอแหล่งไม้ตามต้องการ ตัดเสร็จก็ต้องลากลงมาตามทางที่ค่อนข้างสูงชันพอสมควร และต้องมาจัดการนับมัดละ กว่าจะเสร็จเกือบมืด ข้าวในแต่ละมื้อนั้นกินไม่ตรงเวลา บางที่ข้าวก็บูด แต้ต้องกินเพื่อให้มีแรง น้ำไม่ต้องพูดถึงในบางวันแทบไม่พอกิน ถ้าอากาศร้อนมาก
        ป่าแห่งนี้ ทำให้เรามีอาชีพ มีหน้าที่การงานในการเลี้ยงชีพได้ต่อไป ป่าแห่งนี้คือ สวนผึ้ง

        

วันศุกร์ที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560

วันพุธที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560

ปิดทองหลังพระ


รูปนี้ประทับใจ


พระราชดำรัส รัชกาลที่๙


ฉันเกิดในรัชกาลที่๙


ร้านคน ราด-รี



ร้านคน ราด-รี

      ยินดีต้อนรับ ในราคาที่เป็นกันเอง สินค้าที่แท้ในทุกๆรายการ

      แวะมาทักทายกันได้นะครับ

      โทรศัพท์ : 0917977531



คนราด-รี



โทรศัพท์ : 0917977531


จำหน่าย : ธนบัตร เหรียญ หนังสือเก่า  อื่นๆ ฯลฯ


ราคา : มิตรภาพ


สนใจติดต่อได้นะครับ


ให้บริการข้อมูลข่าวสารที่เป็นประโยชน์




ปราโมทย์ โชติช่วง

MPA. 15





วันจันทร์ที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2560

สนามหลวง



ความทรงจำของเรา

ในช่วงแรก สนามหลวง
ในช่วงแรกที่ไปทำงานจิตอาสา
สนามหลวง ที่ยังเป็นสนามหญ้า ยังไม่ได้ปรับพื้นที่ ครั้งนั้นไปแจกน้ำดื่มให้กับประชาชน
และอีกหลายๆครั้งต่อมาที่ไปทำงานจิตอาสา




วันพุธที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2560

บ้าน

บ้าน
            
            บ้าน ที่อยู่อาศัยในการดำรงชีวิตอยู่อย่างสุขสบายนั้น ไม่จำเป็นต้องใหญ่โตมโหฬาร อย่างเลิศหรูดูเพอเฟ็กต์ แต่ขอให้อยู่อย่างมีความสุขก็พอใจแล้ว พอเพียง เพียงพอ  สุขกาย สบายใจในบ้านหลังนี้ สงบร่มเย็น ไม่ต้องมีสาธารณูปโภคที่ครบครัน  ขอให้มีร่างกายแข็งแรง และไมเจ็บไข้ได้ป่วย เท่านี้ก็สุขกาย สบายใจแล้ว  ในที่ที่เป็นธรรมชาติ หายใจเข้า หายใจออก รู้สึกได้ว่าโล่งปอดมากมาย รับกลิ่นอายแห่งความสดชื่นเข้าไปเต็มปอดจริงๆ สัมผัสได้ถึงความเย็นที่เป็นธรรมชาติ ลมพัดทำให้อากาศถ่ายเทได้สะดวก  ไม่อุดอู้เหมือนอยู่ในกล่องไม้ขีดแบบในเมืองใหญ่ๆ หายใจไม่ออก กลับบ้านดีกว่า บ้านของเรา
           บ้าน ที่อยู่อาศัยและให้ความสุขอย่างล้นพ้นที่หามิได้ เมื่อได้กลับเข้าบ้าน ซึ่งเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานมาตลอดทั้งวัน แต่เมื่อได้กลับมาบ้านของเราแล้วนั้น ทุกสิ่งทุกอย่าง ความเหนื่อย เมื่อยล้า ก็อันตธานหายไปในพริบตา มาถึงบ้านนั่งสักพัก ไม่ต้องคิดอะไร ไม่ต้องกังวลต่อสิ่งใด ณ ที่แห่งนี้ คือวิมานบนดิน ไม่ต้องเครียด ไม่ต้องคิดมาก ทุกสิ่งทุกอย่างปล่อยวางไว้ที่นอกบ้านกองไว้ ทำใจให้สบาย อย่าไปใส่ใจในสิ่งที่เราเอื้อมไม่ถึงและเป็นไปไม่ได้ ให้อยู่กับปัจจุบันที่สุขใจก็พอใจแล้ว มีที่ซุกหัวนอน มีที่นั่งเอนกาย จงพอใจในสิ่งที่มีแล้งชีวีมีสุขแน่นอน ชีวิตเราคิดมากไป เป็นการเพ้อเจ้อมากกว่าหาตัวตนไม่เจอ ปล่อยวางซะบ้าง
         บ้าน เป็นสวรรค์บนดิน ที่มนุษย์ทุกคนนั้นมีความต้องการ เพื่อครอบครองเป็นที่พักพิง เป็นที่อยู่อาศัยที่เป็นหลักแหล่ง  สะดวกสบายในการพักผ่อนหย่อนใจ การที่ได้เข้ามาอยู่ในบ้าน มาถึงบ้าน ได้เข้ามาอยู่ในบ้าน เหมือนว่าได้เข้ามาสู่อีกโลกหนึ่ง โลกแห่งความผาสุก ไร้ซึ่งความทุกข์ในบ้านหลังนี้
          

วันพฤหัสบดีที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2560

ปลงซะ 2

ปลงซะ 2
มนุษย์เราเอ๋ยเกิดมาทำไมนิพานมีสุข
อยู่ไยมิไปตัณหาหน่วงหนักหน่วงชักหน่วงไว้
ฉันไปมิได้ตัณหาผูกพันห่วงนั้นพันผูก
ห่วงลูกห่วงหลานห่วงทรัพย์สินศฤงคารจงสละเสียเถิด
จะได้ไปนิพพานข้ามพ้นภพสามยามหนุ่มสาวน้อย
หน้าตาแช่มช้อยงามแล้วทุกประการแก่เฒ่าหนังยาน
แต่ล้วนเครื่องเหม็นเอ็นใหญ่เข้าร้อยเอ็นน้อยเข้าพัน
มันมาทำเข็ญใจให้ร้อนให้เย็นเมื่อยขบทั้งตัว
ขนคิ้วก็ขาวนัยน์ตาก็มัวเส้นผมบนหัว
ดำแล้วกลับหงอกหน้าตาเว้าวอกดูหน้าบัดสี
จะลุกก็โอยจะนั่งก็โอยเหมือนดอกไม้โรย
ไม่มีเกสรจะเข้าที่นอนพึงสอนภาวนา
พระอนิจจังพระอนัตตาเราท่านเกิดมา
รังแต่จะตายผู้ดีเข็ญใจก็ตายเหมือนกัน
เงินทองทั้งนั้นมิติดตัวเราตายไปเป็นผี
ลูกเมียผัวรักเขาชักหน้าหนีเขาเหม็นซากผี
เปื่อยเน่าพุพองหมู่ญาติพี่น้องเขาหามเอาไป
เขาวางลงไว้เขานั่งร้องไห้แล้วกลับคืนมา
อยู่แต่ผู้เดียวป่าไม้ชายเขียวเหลียวไม่เห็นใคร
เห็นแต่ฝูงแร้งเห็นแต่ฝูงกาเห็นแต่ฝูงหมา
ยื้อแย่งกันกินดูน่าสมเพช กระดูกกูเอ๋ย
เรี่ยรายแผ่นดินแร้งกาหมากินเอาเป็นอาหาร
เที่ยงคืนสงัดตื่นขึ้นมินานไม่เห็นลูกหลาน
พี่น้องเผ่าพันธุ์เห็นแต่นกเค้าจับเจ้าเรียงกัน
เห็นแต่นกแสกร้องแรกแหกขวัญเห็นแต่ฝูงผี
ร้องไห้หากันมนุษย์เราเอ๋ยอย่าหลงกันเลย
ไม่มีแก่นสารอุตส่าห์ทำบุญค้ำจุนเอาไว้
จะได้ไปสวรรค์จะได้ทันพระเจ้าจะได้เข้าพระนิพพาน


ล่าปีศาจ 3

ล่าปีศาจ 3
          การเดินทาง นับตั้งแต่ได้เดินทางมาอยู่ที่นี่ ก็ยังไม่ได้เดินออกไปไหน เพราะว่าไม่รู้ว่าจะมีใครที่จะสะกดรอยตามมาบ้างหรือไม่อย่างไร ในการใช้ชีวิตที่หลบๆซ่อนๆนั้นไม่ได้ทำให้อยู่อย่างมีความสุข  เพราะมีความรู้สึกว่าเรานั้นมีคนสะกดรอยตามเราตลอดเวลา  เพชรที่มีค่ามากมายมหาศาล ใครที่เป็นเจ้าของต้องรักและหวงแหน ในเมื่อมาอันตธานหายไปอย่างไร้ร่องรอยในลักษณะแบบนี้ จึงต้องติดตามอย่างไม่ลดละอย่างแน่นอน โดยมีทีมงานมืออาชีพจากทั่วสารทิศ ระดมกันเข้ามาจ้าละหวั่น เพื่อให้ได้มาของรักของหวงนั่นเอง เสียเวลาเสียค่าใช้จ่ายไม่ว่าขอให้ได้เพชรคืนเป็นคุ้มค่าแน่นอน
         จิง รู้ว่ามีคนคอยติดตาม รู้ว่าจะมีเหตุการณ์ที่ไม่ดีเกิดขึ้นในไม่ช้านี้ ณ วันนี้ จิง ต้องออกไป ไม่ไหวแล้ว ร่างกายที่ยังไม่มีสิ่งใดๆตกถึงท้องเลยมาหลายวันแล้ว มีแต่น้ำลูบท้องทุกวัน ก้าวเดินด้วยความระมัดระวัง มุ่งหน้าสู่ร้านสะดวกซื้อ เพื่อหาอาหารมาประทังชีวิต เดินไปที่ชั้นวางอาหารหยิบมมาม่า อาหารแห้งหลายห่อ น้ำดื่ม ในใจคิดจะได้ไม่ต้องออกมาบ่อยๆ ใส้กรอก อีกหลายห่อ รีบไปที่เคาเตอร์จ่ายตัง และรีบเดินออกมาโดยเร็ว แต่ต้องหยุดชะงักในทันที่เมื่อมีชายร่างกายท้วมรีบเดินเข้ามามีเป้าหมายคือตัวเรานั่นเอง ในใจคิดเอาล่ะว่ะ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดแล้วเลี่ยงไม่ได้ ปักหลักยืนนิ่งมองหาลู่ทางที่เอาตัวรอดเอาไว้
         ในมือมันมีปืน  ปืนที่เป็นแบบเก็บเสียง มาถึงจ่อที่หัวของ จิง อย่างว่องไว รอฟังมันพูดสักนิดนึ่ง โดนแแบบนี้ เนื้อตัวร้อนผ่าวขึ้นมาทันทีทันใด รู้สึกว่าร่างกายเบาหวิว และกำลังวังชาไม่รู้ว่ามาจากไหน ปล่อยหมัดออกไปปังเดียวกระเด็นไปไกล อ้าวเฮ้ย ทำไปได้ยังไงว่ะเนี้ย มือปืนนอนสลบแน่นิ่งไม่ไหวติง เดินเข้าไปดูใกล้ๆตายเปล่าว่ะเนี้ย หมัดเดียวเอง นิ้วแตะที่จมูกยังหายใจอยู่ จิงรีบเดินออกมาเดี๋ยวตำรวจก็คงจะมาเอง จิงได้หยิบปืนกระบอกนั้นใส่รวมกับถุงอาหารมาด้วย เก็บเอาไว้ป้องกันตัวบ้างดีกว่านะ รีบเดินกลับยังที่พัก ล้มตัวลงนั่งลำดับความคิดขณะนั้นเราเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนกันในเมื่อไม่ได้กินอะไร
         คิดแล้วคิดอีก

วันพฤหัสบดีที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560

ชอบ

ชอบ
      --- ชอบ สิ่งที่เราชอบ และสิ่งที่เรานั้นต้องการ อยากได้มาเพื่อสนองความต้องการอย่างแท้จริง บางคนได้มาแบบง่ายดาย บางคนตามหาเกือบทั้งชีวิตกว่าจะได้มาครอบครอง เกือบทั้งชีวิตยากเย็นแสนเข็ญสิ้นดี
     --- ชอบ เป็นสิ่งที่ชอบและใช่ในการใฝ่หามาครอบครอง และมีความต้องการเพื่อมาไว้ใช้ในการเดินทางไปกลับรับครอบครัวของเรา เป็นการเพิ่มความสะดวกต่อการดำเนินชีวิต พยายามเพื่อให้ได้มา
     --- ชอบ เพราะว่าเหมาะสมกับความพอเพียงส่วนตัวของเรานั้นเอง  ขอมีแบบนี้ก็พอแล้ว ไม่ขอสิ่งใดมากมายนัก ไปทำงานได้อย่างสะดวกเท่านั้นเอง การเดินทางปลอดภัยทั้งไปและกลับ พอเพียง เพียงพอ
     --- ชอบ เป็นความฝันอันแท้จริงสำหรับเรา ในการอยากได้มาครอบครอง ชีวิตคงมีแต่สิ่งที่ดีอย่างแน่นอน คงต้องใช้เวลาในการอดออมสักระยะหนึ่ง เพื่อความต้องการอย่างแท้จริง ไม่มีสิ่งใดที่ได้มาง่ายๆ
     --- ชอบ เป็นแรงบันดาลใจในการก้าวไปตามในสิ่งที่ต้องการ เป็นตัวเอง ในเมื่อพยายามแล้วได้มาแบบนี้ จงพอใจในสิ่งที่ตนเองได้กระทำอย่างเต็มที่แล้ว อย่าหยุด อย่ายอม ต้องก้าวต่อไป ตราบใดที่มีลมหายใจ
     --- ชอบ ชีวิตแบบนี้ ไม่เปรียบเทียบกับใคร
     --- ชอบ พอใจในสิ่งที่ตนมี และอยู่กับมันอย่างมีความสุข
     --- ชอบ ทางเดินที่เราเลือกเองย่อมทำให้เรามีความสุข
     --- ชอบ ทางเดินเล็กๆ แต่มีความเงียบสงบ   
     --- ชอบ และไม่แคร์สายตาใครๆทั้งนั้น
     --- ชอบ ยืนหยัดด้วยลำแข้งตนเองเสมอมา
     --- ชอบ อยู่กับปัจจุบันอย่างมีความสุข
     --- ชอบ ทำวันนี้ให้ดีที่สุดและไม่ทำให้ใครเดือดร้อน

ปราโมทย์ โชติช่วง

วันพุธที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560

ชอบ2

ชอบ
       --- ชอบ เพราะว่าคนอย่างเรานั้น คงมีวาสนาได้แค่มอเตอร์ไซค์เท่านั้นแหละ จึงชอบแนวนี้มากๆในการเดินทางไป-มาทำงานและการดำเนินชีวิต ในแต่ละวันที่เกี่ยวข้องในการดำเนินชีวิตประจำวัน
       --- ชอบ แนวนี้แหละ เพราะว่าเหมาะกับตัวตนของเราอย่างแท้จริง แต่อยู่ที่ว่าจะได้มาครอบครองอย่างไรเท่านั้นเอง ชอบและใช่มากที่สุด และพอใจในสิ่งนี้ เป็นแรงจูงใจอย่างยิ่งในการดำเนินชีวิตได้เป็นอย่างดีทีเดียว
       --- ชอบ คิดว่าเหมาะกับตัวตนของเรา คงเป็นสิ่งดีแน่ ถ้าหากเรานั้นได้มาครองครองหรือเป็นเจ้าของ เป็นสิ่งที่เรานั้นปราถนาอย่างแรงกล้าในการให้ได้มาในสิ่งที่ชอบและใช่อย่างที่สุด
       --- ชอบ แนวนี้แหละที่เป็นตัวตนของเรา วาสนาของเราคงเป็นได้แค่เพียงเท่านี้ ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร หรือมีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่คงเปลี่ยนแปลงความคิดของเรานั้นไม่ได้อย่างแน่นอน
       --- ชอบ เกิดมาเพื่อพบกับในสิ่งที่ใช่และเป็นตัวของเราอย่างแท้จริง ในเมื่อวันนี้เรามีแค่นี้ก็ต้องพอใจในสิ่งที่เรามีเท่านี้ ไม่นำตนเองไปเปรียบเทียบกับใครๆเป็นตัวของตัวเองให้มากที่สุด
       --- ชอบ เกือบทั้งชีวิตที่ต้องใช้ความอดทน ความพยายามในการเสาะแสวงหามาอย่างยาวนาน ไม่เคยลดละความพยายามแม้แต่น้อยนิด ชีวิตต้องก้าวไปข้างหน้า ชีวิตเป็นของเรา
       --- ชอบ เกิดมาต้นทุนชีวิตของเรานั้นไม่เหมือนกัน ไม่มีสิ่งใดๆหรอกที่จะได้มาอย่างง่ายดาย ล้วนต้องใช้ความพยายามแทบทั้งสิ้น ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นต่อไปให้ถึงที่สุด
       --- ชอบ แบบนี้แหละที่ใช่ตัวเรา บุญพาวาสนาส่งเมื่อไรคงต้องได้มาครอบครองอย่างแน่นอน ขอให้เรานั้นประสบในสิ่งที่ชอบและใช่เร็ววัน เร็วคืนด้วยเถอะ 
       --- ชอบ ปราถนาในสิ่งไหน แม้ว่าจะไม่เคยได้มาครอบครองเลยก็ตาม แต่ขอให้ได้ฝัน ขอให้ได้คิดสักนิดก็ยังดี มีสิ่งใดขอให้ประสบความสำเร็จในความคิดทุกสิ่งทุกประการ
 
ปราโมทย์ โชติช่วง